AGUSTÍ FERNÁNDEZ photo: sophie graber

AGUSTÍ FERNÁNDEZ photo: sophie graber

Agustí Fernández (Palma de Mallorca, 1954), con una carrera perfectamente asentada y una merecida reputación internacional, es uno de los músicos españoles de mayor proyección internacional y una referencia mundial en el mundo de la música improvisada. Fernández ha trabajado y trabaja con las grandes personalidades del mundo de la improvisación musical como son Peter Kowald, Derek Bailey, Laurence D. “Butch” Morris, Evan Parker, Barry Guy, Mats Gustafsson, Joel Ryan, Joe Morris, Nate Wooley y Peter Evans entre muchos otros. Es miembro de Blue Shroud Band, Mats Gustafsson NU Ensemble y Barry Guy New Orchestra. Hasta la fecha (2016) ha participado en más de 90 CDs (http://www.agustifernandez.com/discos)

También ha trabajado con el reconocido compositor de música contemporánea Hèctor Parra, quien compuso en estrecha colaboración con el pianista la obra FREC, un solo para piano expandido, estrenado en el Huddersfield Contemporary Music Festival en 2013. Este concierto cuenta con la participación del videoartista Lucas Caraba.

FREC 2 es una versión para piano y electrónica en directo a cargo de Joel Ryan, estrenado en el Auditori de Barcelona.

FREC 3 es una versión para grupo de cámara (piano, flauta, violoncello y percusión) que se estrenará en la Fundació Tàpies de Barcelona el 22 de febrero de 2017.

Ha dirigido diversos ensembles de música improvisada como Ad Libitum Ensemble (Varsovia), Free Art Ensemble (Barcelona), Ansambl Studio 6 (Lujbljana), Orquesta FOCO (Madrid), Entenguerengue (Jerez de la Frontera), Impromptu Ensemble (Valencia), etc.

PREMIOS Y RECONOCIMIENTOS

A lo largo de su vida profesional ha recibido diversos reconocimientos, y así su solo de piano “Mutza” presentado en Nueva York en el 2007 fue distinguido por la revista neoyorkina AllAboutJazz como uno de los 10 mejores conciertos del año. El CD “Un llamp que no s’acaba mai” en PSI (Agustí Fernández, John Edwards y Mark Sanders) fue distinguido por AllAboutJazz como uno de los 10 mejores CDs del año 2009; el CD “Aurora” en Maya Recordings (Agustí Fernández, Barry Guy y Ramón López) fue elegido por la revista Cuadernos de Jazz como mejor disco del año 2007, también como el cuarto mejor disco de la historia del jazz catalán por la revista Jaç y fue “Disc d’émoi” (febrero 2007) por la revista francesa Jazz Magazine. En 2012 el Trío Aurora fue finalista del “BMW Welt Jazz Award” de Munich.

En el año 2000 recibió el “Premi del Festival Altaveu” de Sant Boi de Llobregat (Cataluña). El año 2001 recibió el Premi FAD – Sebastià Guasch (Cataluña) conjuntamente con Andrés Corchero por el espectáculo “A modo de esperanza”.

EN 2010 RECIBIÓ EL “PREMI CIUTAT DE BARCELONA DE MÚSICA” OTORGADO POR EL AYUNTAMIENTO DE BARCELONA, Y EN 2013 SE LE CONCEDIÓ EL “PREMI NACIONAL DE CULTURA” DE LA GENERALITAT DE CATALUNYA, EN LA MODALIDAD DE MÚSICA.

Más sobre Agustí: www.agustifernandez.com

www.sirulita.bandcamp.com


CHEFA ALONSO

CHEFA ALONSO

Toco el saxo soprano y la percusión menuda, una especie de escultura sonora, que he ido elaborando y modificando con el tiempo. Con ambos instrumentos he tocado en festivales internacionales de free jazz e improvisación libre en Alemania, Rumania, Austria, Suiza, Francia, España, Inglaterra, Brasil.

He compuesto la música para más de una docena de obras de teatro y de danza, así como para videos y documentales y he sido directora musical de diversos espectáculos de circo – Circo Interior Bruto (Amiens, Francia 2015), Al Filo (2011) y Al Filo 2012  (producido por Circo Price y Escena Contemporánea)- e interdisciplinares- Juana_Inspiracions (Ribadeo, Galicia, 2017) https://juanamovdocemiragre.wordpress.com/; mantengo  los siguientes grupos estables: Akafree, cuarteto de free jazz, con Jorge Frías, Fernando Lamas y Guillem Ferrer https://akafreeblog.wordpress.com/ Sin Red, cuarteto de poesía y música improvisada, Tangram, trío con Jorge Frias, contrabajo y Adrian Abril, visuales,  un dúo con Albert Kaul, pianista de Marburg (Alemania), y Molimo, un trío de improvisación libre, con la cantante Cova Villegas y la chelista alemana Barbara Meyer. Hablo de estos proyectos, con Pachi Tapiz, en Tomajazz.

Más sobre Chefa: www.chefaalonso.wordpress.com


NUNO REBELO photo: sophie graber

NUNO REBELO photo: sophie graber

 


Portuguese improviser and composer Nuno Rebelo, born 1960, first performed in pop bands Street Kids (1980-82) – with Nuno Canavarro – and Mler ife Dada (1983-89). If this is any indication, both Rebelo and Canavarro studied architecture.

Mler Ife Dada was a band formed by Nuno Rebelo, Augusto França, Pedro d'Orey and Kim, in 1984. With this line-up, the band launches its first maxi-single: Zimpó. The songs on this EP were in English, except for the title-single. Pedro d'Orey leaves the group and is substituted by Filipe Meireles, but he was called to make obligatory military service, and Kim also leaves the group (he would return only for some concerts, in 1988). In 2014, Mler ife Dada return to the stage in Portugal in order to celebrate their 30th anniversary as a band, who, because of their creativity and originality, have gained a cult following in the Portuguese music world. The band continues to be led by Nuno Rebeloand Anabela Duarte, the duo that was their creative core throughout the 1980s (http://preparedguitar.blogspot.com/2014/07/nuno-rebelo-13-questions.html).

 More about Nuno: www.nuno-rebelo.blogspot.com

 

MARJA BURCHARD photo: sophie graber

MARJA BURCHARD photo: sophie graber


German multi-instrumentalist (mainly keyboards and percussion)

More about Marja: www.embryo.de


JONI SIGIL photo: sophie graberJoni Sigil, reencarnación de Joni Garlic, y este último de Jonathan Muñoz. Baterista.Jonathan nació en el año 1980. A los trece años empieza a tocar la batería. Estudió en diversos centros de la ciudad de Barcelona y a…

JONI SIGIL photo: sophie graber

Joni Sigil, reencarnación de Joni Garlic, y este último de Jonathan Muñoz. Baterista.

Jonathan nació en el año 1980. A los trece años empieza a tocar la batería. Estudió en diversos centros de la ciudad de Barcelona y a los 21 años marcha a la Habana (Cuba) para estudiar en el CNEART (centro Nacional de Escuelas de Arte). Tiene de profesores a Ruiz López Nusa, Roberto Concepción y Elvira Fuentes, entre otros.

De regreso a Barcelona empieza a trabajar como profesor de batería en el Aula de música y teatre musical de San Felíu del Llobregat (Barcelona) y forma parte de bandas de pop y jazz rock como The Oddvisers y Reptilian Mambo. En esa época es bautizado como Joni Garlic.

A los 30 años marcha a un pueblo de Tarragona donde pasa 5 años. En ese periodo crea el Sigilo Polirrítmico.

A los 35 años marcha a Estados Unidos (Nueva York). Empieza a tocar en el metro y hacer algunas substituciones como percusionista. Allí pasará 9 meses.

Regresa a Tarragona 1 año y después se muda a Barcelona. En Abril de este año toca en el MMI Festival 2018 (Múnich, Alemania) donde le ofrecen la oportunidad de hacer un taller en el que muestra el sigilo polirrítmico. Hay muere Garlic y nace Sigil.

En la actualidad es profesor de batería en el Aula de música y teatre musical de San Felíu del Llobregat y músico activo en la escena de improvisación de Barcelona.

Más sobre Joni: www.facebook.com/joni.sigil

ILONA SCHNEIDER photo: italo moralesIlona SCHNEIDER estudia canto en el Conservatorio Nacional de Versalles, donde obtiene el primer premio en 2008. En el 2007 participa en una gira europea con el espectáculo El Fervor de la Perseverança, de Carles …

ILONA SCHNEIDER photo: italo morales

Ilona SCHNEIDER estudia canto en el Conservatorio Nacional de Versalles, donde obtiene el primer premio en 2008. En el 2007 participa en una gira europea con el espectáculo El Fervor de la Perseverança, de Carles Santos, y en el 2008 actúa en las óperasCendrillon, de Jules Massenet, dirigida por Jean-Jacques Werner y Astrée, de Pascal Collasse, dirigida por Patrick Bismuth, en el Teatro Montansier de Versalles. Su registro de soprano coloratura le ha permitido interpretar también obras como Carmina Burana, de Carl Orff y La Flauta Mágica, de Mozart. Interpreta el Cant de la Sybil·la en el acto institucional de la Diada de Catalunya en 2015 y participa regularmente en performances, soundpainting e improvisaciones de distintos formatos.



DON MALFON photo: sophie graberDon malfon​, (Saxofonista nacido en Barcelona, 1978) Con más de 40 CDs publicados es uno de los músicos catalanes más activos en el mundo de la improvisación a nivel nacional e internacional.Colabora o ha colaborado co…

DON MALFON photo: sophie graber

Don malfon​, (Saxofonista nacido en Barcelona, 1978) Con más de 40 CDs publicados es uno de los músicos catalanes más activos en el mundo de la improvisación a nivel nacional e internacional.

Colabora o ha colaborado con personalidades como John Edward, Agustí Fernández, Barry Guy, Ingebrigt Håker Flaten, Marco Eneidi, Nuno Rebelo, Remi Álvarez, Pablo Rega, entre muchos otros…

Más sobre Alfonso:


AXEL DÖRNER

AXEL DÖRNER

Axel Dörner was born in 1964 in Köln, Germany. At the age of nine he started playing piano, at the age of eleven playing trumpet in a local music school. In the time from 1983–1986 he studied trumpet with Jon Eardley in Köln. Later from 1988–1989 he studied piano at the conservatory in Arnhem, The Netherlands, then from 1989–1994 piano and trumpet (with Malte Burba) at the Musikhochschule in Köln. While in Köln he performed with Bruno Leicht in a band called The Streetfighters and formed a quartet with Frank Gratkowski, Matthias Bauer and Martin Blume. In 1993 he recorded his first CD in a trio called The Remedy (with Sebastian Gramss and Claus Wagner), with Matthias Schubert, Peter Kowald and Tom Cora as guests. In 1994 Dörner moved to Berlin. With Rudi Mahall on bass clarinet, Joachim Dette (bass) and Uli Jennessen (drums) he started the band Die Enttäuschung playing exclusively compositions of Thelonious Monk. In 1996 this quartet (with Jan Roder as a new bass player) was joined by Alexander von Schlippenbach and became the quintet named Monks Casino. Die Enttäuschung continued from then on with a continuously growing program of original compositions of the band members. Around that time Dörner also started collaborating in different formations with Sven-Åke Johansson, which continues until present time. In 1995 he started visiting London which led to longtime collaborations with many musicians from the English scene. At the same time he also took part in performances all over Europe (and later at Carnegie Hall, New York) of Requiem für einen jungen Dichter by Bernd Alois Zimmermann with SWR Symphony orchestra conducted by Michael Gielen. Parallel he continued his research on extended trumpet techniques and musical structures while working together with Robin Hayward, Andrea Neumann and Annette Krebs. In 1998 he visited Chicago for the first time and played, among others, with Fred Lonberg- Holm, Michael Zerang, Ken Vandermark and Hamid Drake. Other newly formed trios around that time were Contest of Pleasures (with John Butcher and Xavier Charles), TOOT (with Phil Minton and Thomas Lehn), a trio with Paul Lovens and Kevin Drumm. In 2005 a quartet with Otomo Yoshihide, Sachiko M and Martin Brandlmayr was formed which went on concert tours in Europe and Japan. Before he recorded his first officially released solo CD named Trumpet (A Bruit Secret, 2001), he made a number of trumpet solo releases in the late 1990s, only published as CD–Rs with self-made covers. Since 2000 extended concert tours on all five continents which led to a worldwide genre- comprehensive musical network with most distinguished musicians of our time. His discography consists at this time of more than 150 CDs / LPs.

More about Axel: www.axeldoerner.org


AGUSTÍ MARTINEZ photo: sophie graberApesar de ter nascido em 1960 e de ter um passado considerável na música (fez parte de várias bandas de jazz), Are Spirits What I Hear? é o disco de estreia do músico avant-garde Agustí Martinez, catalão de nascen…

AGUSTÍ MARTINEZ photo: sophie graber

Apesar de ter nascido em 1960 e de ter um passado considerável na música (fez parte de várias bandas de jazz), Are Spirits What I Hear? é o disco de estreia do músico avant-garde Agustí Martinez, catalão de nascença. A editora Etude, de Barcelona, não exitou sequer em lançer mais um OVNI para o panorama musical espanhol. Are Spirits What I Hear? é um conjunto de composições para o saxofone alto sem mais convidados, sem mais instrumentos, sem sequer a utilização de overdubs. São dez paisagens monocromáticas mas provocadoras de sensações distintas. O saxofone é o maior e único personagem num disco onde Agustí Martínez aproveita para explorar diferentes técnicas e abordagens ao instrumento. O catalão explora também abordagens emocionais distintas: do calmo ao explosivo, do sereno ao tenso, do belo ao feio pode ser apenas um segundo. Há de facto ruídos que não associaríamos ao saxofone utilizado de forma habitual (o tema “Are Spirits What I Hear?” é exemplo disso), mas tudo parece surgir da relação com o saxofone, da sua livre exploração. É ele o centro das atenções. É ele que guia este disco pela escuridão e, em ultima instância, pela solidão.-
André Gomes (BODYSPACE)


I really don’t know what Agusti Martinez hears, but for me, spirits are not exactly my first association with this album. Except maybe, if they come in the context of being “in good spirits” or something of the like, which, considering the opaque and apparitional character of the black and white booklet, does however not seem to be the issue here. And still, dispite its somewhat bleak aesthetics, this is a warm collection of multicoloured solo compositions for Alto Saxophone. On my mind’s eye, the summer’s what I see.It is obvious that some people will have initial reservations about the concept of this disc. Admittedly, listening to one man play his instrument for 50 minutes may at first seem like a pretty hard job. But then again, Martinez plays it like noone else. Using the entire body of his Sax, he produces hissings, heavy breathings, stortorous noises, airy warblers, beatings and knockings, energetic one-tone meditations, abrupt fountains of tones and rapid melodic lines, walls of sound and open spaces and even throws in the occasional shout. As he points out himself, “Do I hear...” is not interested in virtuoso fingerpickings, but cares more for creating polyphonics made up of concrete and indeterminate elements – and truly, in the spacey and stretched-out middle section of the work, the original (or rather: well-known) timbral qualities of the Saxophone get lost in wave upon wave of fragmented clicks and rhythmic emissions of air. It is almost as if the Catalan composer has his mind set on deconstructing his instrument into microscopic parts, using each building block as a new source of aural material. But right before everything falls apart, he picks up on the intense opening and delivers some of the most sharp-edged and precipitiously majestic horn blows, dividing the sea like a giant oceanliner on a cloudless sky. The first release by Etude Records, Mike Hansen’s “At Every Point” was well-constructed and intruigingly asbtract, but with this fire-breathing set of pure electricity they distinguish themselves as one of the new labels to watch.Martinez prefers the heat and the sweat above sugar-coated sweetness, but at the very end, he dives into a dreamy lullaby, a yearning and longing lyrical fantasy of a mere fifty second, which brings the album to a sensous close. I could listen to this man play forever.-
Tobias Fisher (TOKAFI)



Agusti Martinez is a Spanish improviser specializing in solo saxophone improvisations such as the ones collected on Are Spirits What I Hear (Etude, 2007). The album's broad repertory of techniques shows the distance that has been traveled between Anthony Braxton's original intuitions and the post-noise generation of the 2000s. -

Piero Scaruffi (SCARUFFI.COM)

Más sobre Agustí: www.agustimartinez.com


MISHA MARKS photo: rodrigo vázquez

MISHA MARKS photo: rodrigo vázquez

Misha Marks (1983) Nació en Wellington y creció cerca del pueblo granjero de Karamea, en la Isla Sur de Nueva Zelanda. Empezó a tocar guitarra a los seis años de forma autodidacta, después estudió jazz y guitarra clásica en el Conservatorio de Música Massey en Wellington por dos años antes de abandonar los estudios académicos. Afuera de los muros de la escuela se involucró en la escena de música creativa de Wellington basada en el foro de música intrépida Happy, donde tocaba frecuentemente con improvisadores locales y visitantes, trabajaba en la barra y hacía la limpieza. Después de una temporada en Europa, se trasladó a la Ciudad de México, con la intención de quedarse unos seis meses, que ya se han transformado en diez años. Toca guitarra, corno barítono y latarra (una guitarra eléctrica construida a partir de un botiquín de primeros auxilios) tanto de forma tradicional como experimental y es activo en diversas escenas en la Ciudad de México en proyectos como Generación Espontánea, Carlos Marks,  Arto Ensamble, Teoqualo, Lágrimas del Cíclope Llorón, Trio Corazonantes (con la cantante colombiana Lucía Pulido) Héroes del Destierro y ocasionalmente con bandas de viento de la Sierra Norte de Oaxaca. 

 

Se ha presentado en festivales como High Zero (Baltimore) No Idea Festival (Austin TX) Cha'ak'ab Paaxil, (Mérida, MX) Glatt & Verkehrt (Krems, Austria) Music Matters Festival (Colombo, Sri Lanka) Finse Jazz (Noruega) Mexico Now (Nueva York) Wellington Jazz Festival (NZ) Visiones Sonoras (Morelia, MX) y junto con cómplice músical Carlos Alegre organiza la serie y festival de música experimental Derrepente Enderredor, en la Ciudad de México. 

Más sobre Misha: www.mishamarks.jimdo.com


MÍRIAM FÉLIX photo: daria petrilloNace en Menorca en 1987. Desde pequeña comienza a mostrar grandes dotes artísticas, tanto para la música como para el dibujo. Inicia sus estudios musicales en el Conservatori de Menorca, estudiando piano y violonche…

MÍRIAM FÉLIX photo: daria petrillo

Nace en Menorca en 1987. Desde pequeña comienza a mostrar grandes dotes artísticas, tanto para la música como para el dibujo. Inicia sus estudios musicales en el Conservatori de Menorca, estudiando piano y violonchelo. A partir de 2004 participa en distintos concursos y es invitada a participar como joven talento en la Orquesta de Chetam's School of Music en Manchester. Ese mismo año, sale de la Isla para conocer el mundo de la Música. Después de pasar por el Conservatori Superior de Palma, acabará viajando a Barcelona, donde se licenciará en los Estudios Superiores de clásica y contemporánea del ESMUC. Durante su etapa en la Ciudad Condal, estudia y aprende otros estilos musicales, que la llevan a la interpretación improvisada y al moderno, donde aprenderá nuevas técnicas interpretativas, explorando su instrumento de una manera completa e innovadora.

Mantiene agrupación estable con Agustí Fernández, pianista improvisador free, Joe Morris, Tom Chant, "Architerraneo" y la BGKO con repertorio Klezmer de raíz balcánica e inspiración indígena. También con Marco Mezquida, pianista jazz con repertorio variado entre clásico, contemporáneo con pinceladas minimalistas, composiciones propias e improvisación tonal.

Más sobre Míriam: www.tallerdemusics.com/en/equipo-pedagogico-principal/profesorado/miriam-felix


LIBA VILLAVECCHIALiba Villavecchia, entre otros géneros y estilos transitados durante su extensa trayectoria; ha hecho rock progresivo con La Coral Cósmica(Triptic de 1979), música experimental con Gringos, participó en una de las bandas más popular…

LIBA VILLAVECCHIA

Liba Villavecchia, entre otros géneros y estilos transitados durante su extensa trayectoria; ha hecho rock progresivo con La Coral Cósmica(Triptic de 1979), música experimental con Gringos, participó en una de las bandas más populares del rock español como Loquillo y Trogloditas (labor materializada en el doble en vivo A por ellos…! Que son pocos y cobardes de 1989, Hombres de 1991, etc.) y ha sido uno de los actores protagónicos en la evolución que experimentó el jazz de vanguardia y la libre improvisación de ese país durante las últimas décadas. De esto último dan cuenta su sociedad con el pianista Agusti Fernández manifestada en Trío Local (grupo que también integrara Joan Saura en samplers) y su participación en el Agusti Fernández Quartet (Lonely Woman de 2004), entre otros proyectos en común, su aquilatado dúo con el cellista Paul Stouthamer, la actual contribución en el notable Filthy Habits Ensemble(proyecto liderado por El Pricto que tributa homenaje desde la perspectiva del jazz a la música instrumental del inolvidable Frank Zappa) y, muy especialmente, en su emprendimiento más reciente: Libas Traum Trío. Esta banda -que también integran Paul Stouthamer en cello y el baterista Caspar Hodkinson- conjuga jazz y libre improvisación con un amplio rango de géneros que van desde música clásica contemporánea a corrientes de raigambre popular como el funk y el R&B, entre otros.

Liba Villavecchia también tuvo una activa participación en la escena jazzística estadounidense durante los ochenta llegando a colaborar con músicos de la talla de Ran Blake, Joe Maneri y George Russel o compartiendo créditos con John Medeski, Jim Black, John Leaman, Josh Roseman y Dave Fiuczynski en el álbum Notion of Obstacle de 1989 del recordado Mandala Octet.

Es graduado “cum laude” en jazz del New England Conservatory de Boston, Estados Unidos y actualmente se desempeña como profesor de improvisación en el Departamento de Música Clásica de la ESMUC (Escola Superior de Música de Catalunya).

Más sobre Liba: www.elintruso.com/2011/07/03/liba-villavecchia


RAMON PRATS photo: sophie graber

RAMON PRATS photo: sophie graber


Ha trabajado con músicos como Jaume Llombart, Enrique Oliver, Ernesto Aurignac, Julián Sánchez, Seamus Blake, Dave Kikoski, Roman Filiu, Javier Vercher, Esperanza Spalding, Giulia Valle, Guillermo Klein, Bob Mintzer, Greg Ward, Perico Sambeat, Martirio, Carme Canela, Jordi Rossy, Dayna Stephens, Roberta Gambarini, Deborah Carter, Eric Alexander, Mats Gustafsson, Rene Hart, Bill McHenry, Rene Hart, Sheila Cooper o Ryan Blotnick.
En 2014 fue premiado como músico del año, disco del año (por Pandora) y grupo del año (por Ramon Prats Quartet) por la AMJM (asociación de músicos de jazz y música moderna de Catalunya)

Más sobre Ramon: www.ramonprats.cat


SARAH CLAMANShe studied at the University of Otago (NZ), Dartington College of Arts (UK), the Escola Superior de Música de Catalunya (ES) and the Conservatorium van Amsterdam (NL).Her Honours dissertation in Ethnomusicology was entitled Beating the …

SARAH CLAMAN

She studied at the University of Otago (NZ), Dartington College of Arts (UK), the Escola Superior de Música de Catalunya (ES) and the Conservatorium van Amsterdam (NL).

Her Honours dissertation in Ethnomusicology was entitled Beating the Bronze: The Shaping of Central Javanese Gamelan in Contemporary Contexts and involved both field-research and interviews with Dr. Joko Susilo and Dr. Anthony Ritchie on their approaches to composition for the Javanese gamelan.

Recently, she performed as a free-improviser at the MIA Festival in Portugal, the Mucca Mini Impro Festival in Germany and the Barcelona Impro Festival in Spain as well as performing and recording with the Discordian Community Ensemble in Barcelona and being an active member of the free improvised music scene in Amsterdam.

[4] This was sparked by her experience studying with Raquel Castro at the Escola Superior de Música de Catalunya in Barcelona.

In 2013 she was a founding member of the contemporary performance company 3cossos, in which she co-created and performed an hour-long piece entitled endistància. More recently she has been taking part in workshops and improvising with dancers around the city of Amsterdam.

In 2016/2017 she was studying in the programme Contemporary Music through Non-Western Techniques at the Conservatorium van Amsterdam, where her eyes were opened to the vast possibilities of rhythm and saw a connection between this and the musicality of spoken text.

More about Sarah: www.sarahclaman.wordpress.com


HARRI SJÖSTRÖMBorn 29 February 1952 in Turku, Finland. Played piano, guitar and drums in his childhood. Studied music and fine art photography in San Francisco from 1974 - 1978; later film studies at theSan Francisco Art Institute. Saxophone and flu…

HARRI SJÖSTRÖM

Born 29 February 1952 in Turku, Finland. Played piano, guitar and drums in his childhood. Studied music and fine art photography in San Francisco from 1974 - 1978; later film studies at theSan Francisco Art Institute. Saxophone and flute with Harry Man, Leo Wright, Friedhelm Schönfeld, Steve Lacy; further piano studies at the San Francisco Conservatory; attended special class for contemporary improvised music at the Lone Mountain Collegeled by trombonist Johannes Mager; composition studies at the electro acoustic music department at Hochschule Für Musik Wien, Austria; composition class led by composers Prof. Haubenstock-Ramati and Prof. Friedrich Cerha.

The joyful, creative and intensive experiences with contemporary music, contemporary improvised music studies, and visual art studies captivated him so much that he has worked intensively ever since with contemporary improvised music, precent tme composition and in mixed media projects including film, photography, visual arts, theater and dance. Has participated in master courses and workshops held by John Cage, George Russell, Steve Lacy, Bill Dixon, Daniel Kientzy, Vinko Globokar, Evan Parker, Cecil Taylor.

More about Harri: www.harrisjostrom.com


NÚRIA ANDORRÁObtuvo el título superior de percusión en la Esmuc , y posteriormente estudió a la Staatliche Hochschule für Musik Karlsruhe, becada por la Entitat Autònoma de Difusió Cultural de la Generalitat de Catalunya y el Ministerio de Educación…

NÚRIA ANDORRÁ

Obtuvo el título superior de percusión en la Esmuc , y posteriormente estudió a la Staatliche Hochschule für Musik Karlsruhe, becada por la Entitat Autònoma de Difusió Cultural de la Generalitat de Catalunya y el Ministerio de Educación. Finalizados estos estudios, realiza el Máster en Música Contemporánea en la misma universidad con los profesores I. Nakamura, J. Brener y Thomas Höffs.

Actualmente realiza estudios de doctorado investigando sobre la improvisación libre en la música contemporánea.

Ha sido artista residente en l’Ateneu Barcelonès i a l’Antic teatrei a la fundació Phonos. Actualmente es la directora artística de Improject, ensemble residente en la ESMUC.

Ha Colaborado con los grupos de música contemporánea Icarus Ensemble (Italia), Algoritmo (Italia),Ensemble Abstraï (Francia), Murtra Ensemble (Cataluña). Barcelona 216 (Cataluña), Patchwork Ensemble (Madrid).

Ha improvisado con Agustí Fernández, Le Quan Nihn, Ingar Zahr, Mats Gustafsson, Pablo Ledesma, Nate Wooley, Frances-Marie Uitti, Joe Morris, Ramon Prats, Tom Chant, Johannes Nästesjö, Nenad Markovic, Joachim Badenhorst, Yasmine Azaiez, Anne-liis Poll, Susana Santos.

Más sobre Núria: www.nuriaandorra.com/albums


SEBI TRAMONTANA photo: mario steigerwaldSebi Tramontana (born December 12, 1960 in Rosolini, Sicili) is a jazz trombonist most often associated with avant-garde jazz and free improvisation music. A member of the Italian Instabile Orchestra, Tramonta…

SEBI TRAMONTANA photo: mario steigerwald

Sebi Tramontana (born December 12, 1960 in Rosolini, Sicili) is a jazz trombonist most often associated with avant-garde jazz and free improvisation music. A member of the Italian Instabile Orchestra, Tramontana has also recorded with such musical artists as Jeb Bishop, Joëlle Léandre, Mario Schiano, and Carlos Zingaro.

Sebi Tramontana started playing guitar as a child and then moved to the soprano saxophone in the late 1970s. He switched to trombone in 1982 and during a radio production with Bruno Tommaso met Giancarlo Schiaffini, who convinced him to move to Rome and study with him at A. Casella Conservatorio in L'Aquila. In Rome he calloborated with Martin Joseph, Eugenio Colombio and Mario Schiano and in 1986 was a member of the New Talents Orchestra, performing at the Rocella Jonica Festival. He guested with Gruppo Romano Free Jazz for their 30th anniversary in 1996.

In 1987 he started a trio with Daniel Studer and Roberto Altamura which played at the Contraindicazione Festival in Rome and subsequently performed with Paul Rutherford, Barry Guy, Gerard Siracusa, Eugenio Colombo, Co Streiff and Martin Mayes.

Tramontana was invited by Mario Schiano in 1988 to take part in the recording of Red and blue with Vladimir Tarasov and Vladimir Chekasin. In 1990 he completed his studies at A. Casella Conservatorio and joined the Italian Instabile Orchestra.

His first solo performance was in Rome in 1992 and this has been followed by performances in Zürich, Mulhouse, Clusone, Köln, Ruvo Di Puglia, Roccella, Jonica and Göttingen. In 1994 he was invited by Georg Gräwe to "Two Nights Of Random Acoustics" in Köln, subsequently joining the Georg Graewe Quintet and touring Europe. In 1998, he recorded a duo with Graewe for the Italian Splasc(h) label and in July 2003 became a member of the Georg Graewe new quintet, with Tobias Delius, Kent Kessler and Michael Vatcher.

In 1996 Tramontana performed at the festival di Roccella Jonica with Barre Phillips, Michel Doneda and two dancers and then at the Victoriaville festival with Mario Schiano, Evan Parker, Paul Lovens and Barry Guy. He also appeared at the Empty Bottle in Chiacgo with Hamid Drake, Kent Kessler, Ken Vandermark and Mars Williams. In 1997 he performed the 'Art Of Dialogue' in Munich with Joëlle Léandre.

More about Sebi: www.efi.group.shef.ac.uk/musician/mtramon.html


Laura MartorellIndagar sobre la apariencia, la percepción o la construcción de la realidad sería el eje común que entronca todo mi trabajo hasta ahora. A veces rompiendo, deshaciendo, deformando o alterando las ilusiones ópticas que representan esta…

Laura Martorell

Indagar sobre la apariencia, la percepción o la construcción de la realidad sería el eje común que entronca todo mi trabajo hasta ahora. A veces rompiendo, deshaciendo, deformando o alterando las ilusiones ópticas que representan esta realidad.

He participado en "eBent 05" Festival Internacional de Performance de Barcelona. En la exposición "Containment" en el Aberystwyth Arts Centre (2009). En la sala "La Futura" de Barcelona con la exposición "Exogen/Endogen" (2015), en la sala Glaum con la exposición "Estela" (2017) o en la propuesta artística "Inherents" entorno el interior de la iglesia de Sant Joan de la plaza de la Virreina de Barcelona.

Más sobre Laura:

www.facebook.com/laura.martorell.313


EMILIO GORDOAMúsico, percusionista, vibrafonista y compositor Mexicano, proveniente de un núcleo familiar con fuertes tendencias artísticas. Se dedica principalmente al estudio, desarrollo y composición de varios géneros. Desde 2012 vive en Berlin, …

EMILIO GORDOA

Músico, percusionista, vibrafonista y compositor Mexicano, proveniente de un núcleo familiar con fuertes tendencias artísticas. Se dedica principalmente al estudio, desarrollo y composición de varios géneros. Desde 2012 vive en Berlin, Alemania y es miembro en varios proyectos, entre los cuales se destacan aquellos relacionados a la experimentación musical, improvisación libre, free jazz, noise y la composición contemporánea. Emilio ha participado en festivales de Improvisación libre en varias ciudades de Europa y America.

COLABORACIONES:
Emilio ha colaborado con ensambles como GOReC Orchestra, Circuit Training, BerIO (Berliner Improviser Orchestra), Nate Wooley’s Seven Storey Mountain y con artistas como Evan Parker, Germán Bringas, Misha Marks, Tobias Delius, Raúl Tudon, Dario Bernal Villegas, Itzam Cano, Remi Alvarez, Chris Cogburn, Mazen Kerbaj, Klaus Kürvers, Alexander Bruck, Axel Dörner, Tristan Honsinger, John Russell, Bonnie Jones, John Butcher, John Edwards, Alex Tux, Marcos Miranda, Natalia Perez, Rodrigo Ambriz, Tony Buck, Rudi Fischerlehner, Juan J Garcia, Ute Wassermann, Harri Sjöström, Ignaz Schick, Gudinni Cortina, Richard Scott.


Más sobre Emilio: www.emiliogordoa.com



MARIE TAKAHASHI photo: sophie graberMarie Takahashi, modern and baroque violist, improviser was born in Sapporo, Japan, in 1985. After her studies and career as a classical musician in Japan and in Europe she moved to Berlin in 2016. Inspired by thi…

MARIE TAKAHASHI photo: sophie graber

Marie Takahashi, modern and baroque violist, improviser was born in Sapporo, Japan, in 1985. After her studies and career as a classical musician in Japan and in Europe she moved to Berlin in 2016. Inspired by this city she started more original and creative activities such as improvisations, collaborations with different kinds of artists and performing new arrangements of baroque pieces.In 2018 she started experimental composition using calligraphy techniques , colors, shapes and numbers . Her debut as a composer with Reanimation Quartet had a big success. Having baroque music as her base she builds vivid contrast of minimal , abstract and emotional sounds on it.

More about Marie: www.marietakahashi.info


AVELINO SAAVEDRA photo: thomas williamsCompagino la pintura y el arte de acción con diversos proyectos en música, en los que hago referencias a múltiples lenguajes, como el de la música concreta, la improvisación libre, el free jazz, el noise, etc..…

AVELINO SAAVEDRA photo: thomas williams

Compagino la pintura y el arte de acción con diversos proyectos en música, en los que hago referencias a múltiples lenguajes, como el de la música concreta, la improvisación libre, el free jazz, el noise, etc...

Trabajo con los sonidos producidos por objetos, juguetes electrónicos manipulados e instrumentos de percusión, de la misma manera que lo hago con los colores, gestos y soportes en el momento de pintar. La mayoria de las veces desconozco cual va a ser el resultado final y eso es lo que mantiene vivo mi interés..unos sonidos, unos colores, unas formas, conducen a otras y poco a poco la pieza va tomando apariencia y, al no actuar de forma excesivamente planificada, el éxito o el fracaso de la misma dependerá del mayor o menor acierto con que tome las decisiones según voy recibiendo los estímulos. Para ir construyendo en directo, empleo procesadores de efectos y sampleo en tiempo real los sonidos que van surgiendo al manipular golpeando, frotando, rasgando,soplando objetos tales como papeles, metales, teteras, tubos de plastico, gongs,etc... De esta forma lo que entran en juego son timbres, texturas, intervalos de sonido-silencio y dinámicas, que encuentran su contrapunto en otras situaciones o pasajes más melódicos que evocan diversos ambientes.
En el 2005 entro en contacto con el colectivo de música improvisada de Barcelona (IBA) y de este encuentro surgen MUT (Quinteto eléctrico ruidista,con Alfredo Costa Monteiro, Ferrán Fages, Pablo Rega y Arthur Fernández) y la orquesta de improvisación conducida por Pablo Rega, con Ruth Barberán en la trompeta y objetos.

Más sobre Avelino: www.avelinosaavedra.blogspot.com


ANDRÉS CORCHEROPuertollano, Ciudad Real, 1957Ha liderado Andrés Corchero, junto a la también bailarina y coreógrafa Rosa Muñoz, una de las más sólidas agrupaciones de la danza hecha en Cataluña. En 1994 comenzaron los dos creadores su andadura en co…

ANDRÉS CORCHERO

Puertollano, Ciudad Real, 1957

Ha liderado Andrés Corchero, junto a la también bailarina y coreógrafa Rosa Muñoz, una de las más sólidas agrupaciones de la danza hecha en Cataluña. En 1994 comenzaron los dos creadores su andadura en compañía, y desde entonces y hasta 2012, y al frente de la formación Raravis, residente de L´Estruch de Sabadell desde el año 2002, han funcionado en perfecta comunión, pero también por separado. Incansable investigador de las formas del cuerpo y de la danza, se presenta Andrés Corchero como uno de los grandes conocedores y practicantes de la danza butoh (danza contemporánea japonesa) en nuestro país. La estudió en Japón junto con los reconocidos maestros Min Tanaka y Kazuo Ohno, y entre 1986 y 1991 fue miembro activo de la compañía Maijuku, liderada por Tanaka. En su interés por la mezcla dancística de varias disciplinas, Andrés Corchero ha sido miembro fundador del colectivo de improvisadores IBA, que realizan una programación semanal de improvisaciones de música y danza. Premio Nacional de Danza de Cataluña por su obra el Bufón bajo la tormenta (2002) y por el resto de su trayectoria, Andrés Corchero contiene un sólido currículum creativo repleto de colaboraciones. Invocaciones (2005), obra en la que conviven la voz de Miguel Poveda, el piano de Agustí Fernández y la danza de Corchero y A modo de esperanza (2001) y Cuestión de instrumento (2002), las dos junto a Agustí Fernández, algunos ejemplos. Otras piezas de Corchero son Mirlo blanco (2001), Encarnación y el silencio (2003) y Despacito (2006), Sosa, y Camino-Michi (2010).

Más sobre Andrés: www.andrescorchero.blogspot.com


JORDINA MILLÀ photo: Roberto domínguezJordina Millà, pianist and improviser has being influenced by music since the early years. She graduated as a classical pianist in CODARTS University of Arts in Rotterdam, there she continued her studies and obt…

JORDINA MILLÀ photo: Roberto domínguez

Jordina Millà, pianist and improviser has being influenced by music since the early years. She graduated as a classical pianist in CODARTS University of Arts in Rotterdam, there she continued her studies and obtained the Master in piano performance. During that period Huygens Scholarship Program by the Ministery of Education Culture and Science of Holland has been awarded to her. After her time in Holland, she moved to Paris to continue her studies in Ecole Normale de París. During that period she has being very active offering recitals as a soloist and chamber music in The Netherlands, Spain, Belgium and Italy.

Through the time the artistic need developed her interest towards other approach of music. On the way meets Agustí Fernández who guide her into the paths of improvisation. Now a days free improvised music and contemporary language are her main interests.

In spring 2018 she debuts with her Solo album “Males herbes” that had a beautiful impact on the passionates and crítics of that gender of music.

Meanwhile she works in interdisciplinary projects, with theatre companies and dancers as Teresa Santos and Sónia Sànchez. As interpret she has being premier performing pieces of contemporary composers like Henrik Denerin, in a piece for solo piano “Land Erosion” during a residency in Phonos Fundation in Barcelona or Barry Gay on an ensemble inside the Mixtur Festival celebrated in 2017 among others. She is actively part of the scene of improvisators of her country , member of Improject, Col·lectiu Free’t and Trio Stalzim.

More about Jordina: www.jordinamilla.com




ALEX REVIRIEGO photo: mario steigerwaldÀlex Reviriego (1986). Es uno de los músicos más representativos y solicitados de la escena experimental de Barcelona. Contrabajista con un gran dominio de las técnicas extendidas y la explotación tímbrica del …

ALEX REVIRIEGO photo: mario steigerwald

Àlex Reviriego (1986). Es uno de los músicos más representativos y solicitados de la escena experimental de Barcelona. Contrabajista con un gran dominio de las técnicas extendidas y la explotación tímbrica del instrumento, ha participado en un gran número de formaciones de música improvisada, experimental y contemporánea. Su estilo violento y angular se puede escuchar en docenas de discos publicados en varios sellos europeos, al igual que en directo, en configuraciones que van desde el solo, las pequeñas formaciones hasta grandes ensembles y orquestas. Su versatilidad le ha permitido explorar estilos tan diversos cómo el jazz moderno, el black metal, el indie o el folk experimental.

A parte de su amplio trabajo como solista, es miembro del trío de libre improvisación Phicus, el proyecto drone Völga, el dúo de black metal acústico Inhumankind, el proyecto de acoustic noise L'Ocell, el grupo de post-folk Joana Gomila Folk Souvenir i el proyecto Stripped Abstract de Tom Chant.

Selected discography:


Phicus with Martin Küchen - Sumpflegende (Fundacja Sluchaj 2019)Àlex Reviriego - Blaue Tauben (Sirulita 2018)

Phicus with Martin Küchen - Sumpflegende (Fundacja Sluchaj 2019)

Phicus with Ilia Belorukov - K(nó)t (Intonema, 2018)

Inhumankind - Self-Extinction (I, Voidhander, 2018)

Tom Chant - Stripped Abstract (Hairy Ear, 2018)

Phicus - Plom (Multikulti, 2017)

Völga - Völga (Multikulti, 2017)

L’Ocell - L’Ocell (Absent Tapes, 2017)

Joana Gomila Folk Souvenir - Folk Souvenir (Bubota Discos, 2017)

Memoria Uno - Sons of Liberty (Multikulti, 2017)

Píndio - HC (Leo Records, 2017)

FAE - Cap de Toro (Discordian Records, 2016)

Àlex Reviriego - Els gats gordos també tenen problemes (Discordian Records 2015)

Más sobre Alex:






CONSTANZA BRNCIC photo: roman rubertCoreógrafa y bailarina. Licenciada en Filosofía y Máster en Pensamiento Contemporáneo y tradición clásica por la UB, donde actualmente realiza el programa de doctorado en filosofía contemporánea. Se forma en Nuev…


CONSTANZA BRNCIC photo: roman rubert

Coreógrafa y bailarina. Licenciada en Filosofía y Máster en Pensamiento Contemporáneo y tradición clásica por la UB, donde actualmente realiza el programa de doctorado en filosofía contemporánea. Se forma en Nueva York y en Barcelona en la Escuela de Martha Graham, Movement Research y con maestros como Teresa Monsegur, Natsu Nakajima, Hisako Horikawa, Andrés Corchero, Frank Van de Ven, Christine Quoiraud, Pep Ramis y María Muñoz. En 2002 Constanza Brncic recibe la beca KRTU de la Generalitat de Cataluña a la Joven Creatividad y en 2003 la subvención para artistas visuales del Departamento de Cultura de la Generalitat de Cataluña por los proyectos Pa Ck y Derribos, a través de los que desarrolla una investigación sobre la relación del juego, los medios tecnológicos y el cuerpo. Ambos proyectos estarán en residencia en la Sala Metrònom de Barcelona y en el Centro de Cultura Contemporánea de Barcelona, donde serán también abiertos al público. En 2003 gana la Mostra Internacional de Video-dansa (2003) con el video-danza Blank-emotive. En 2001 funda la Asociación Cultural la Sospechosa, con la que desarrolla diversos proyectos que tienen la particularidad de poner el trabajo escénico en contextos diversos como hospitales, barrios, escuelas, centros cívicos, prisiones. Desde 2009 trabaja como coreógrafa y directora en los proyectos comunitarios de la Escuela de Música y Centro de las Artes de Hospitalet de Llobregat (EMMCA), y del proyecto de creación escéncia intergeneracional PI(E)CE producido por el Teatro Tantarantana cuya última creación “Li diuen mar” ha sido estrenada en el Teatro del Centro de Cultura Contemporánea de Barcelona, en el marco del Festival Internacional Grec 2016. A lo largo de su extensa carrera ha creado numerosas piezas de danza en colaboración con artistas como: Gabriel Brncic (compositor), Agustí Fernàndez (pianista), Victória Szpunberg (dramaturga), Carme Torrent (coreógrafa), Joan Saura (compositor), Nuno Rebelo (músico), Albert Tola (dramaturgo) entre otros. Como intérprete ha bailado en la Compañía Raravis/Andrés Corchero y Rosa Muñoz (1996-2009) y con la compañía de danza Malpelo (2002-2005). Intérprete solista en La Flauta Màgica, W.A. Mozart, coreografía de Min Tanaka, Festival de Salzburgo, 2008. Actualmente es profesora del Conservatorio Superior de Danza (CSD) en la especialidad de Coreografía y profesora invitada en la Escuela Superior de Arte Dramático (ESAD).

Más sobre Constanza: www.constanzabrncic.net



DIEGO CAICEDO photo: sophie graberDiego Caicedo. Bucaramanga-Colombia, 6 de Agosto de 1977.Guitarrist, composer.He began his guitar studies with private teachers. Studied theoria, history, composition with the master Blas Emilio Atheortúa at UNAB (U…

DIEGO CAICEDO photo: sophie graber

Diego Caicedo. Bucaramanga-Colombia, 6 de Agosto de 1977.

Guitarrist, composer.

He began his guitar studies with private teachers.
Studied theoria, history, composition with the master Blas Emilio Atheortúa at UNAB (Universidad Autónoma de Bucaramanga).
Studied at l’Aula del Liceu in Barcelona-Catalunya.

He is currently part of the free improvisation/spontaneous composition scene in Barcelona.

“Hideousness and beauty are contained within each other. This
prodigious paradox, in all its absurdity, leavens life itself, and in art
makes that wholeness in which harmony and tension are unified.”
Andrei Tarkovsky-Sculpting in time

“I am always sickened when an artist underpins his system of
images with deliberate tendentiousness or ideology. I am against his
allowing his methods to be discernible at all.”
Andrei Tarkovsky-Sculpting in time

“El problema dodecafónico se fue planteando y resolviendo dentro de mí, no por influencias exteriores de procedimientos en boga en Europa, sino por fuertes demandas espirituales. Con el andar del tiempo ellas se plasmaron dentro de mí y renacieron, no como fenómeno objetivo de asimilación técnica sino como manifestación subjetiva de una necesidad interior. Es esta la única manera como yo concibo la transformación de los principios técnicos: como una necesidad imperiosa y espiritual del impulso creador.”
Alberto Ginastera-Ginastera en cinco movimientos

“Porque la belleza no es cuestión de grados. Es la eclosión de un clima espiritual dentro del cual el artista se transfigura por el impulso de la creación y su obra, surgida de lo profundo de su alma e integrada por elementos humanos y personales, se purifica y se vuelve diáfana y clara. Se universaliza. El ideal de belleza debe, pues, prevalecer en todo. Hay belleza en las terribles pinturas del Bosco; en los dramáticos cuadros de Picasso; en las sarcásticas páginas de Prokofiev; en las herméticas obras de Webern; en las sombrías realidades de Dostoievski; en el clima obsesionante de Camus… Hay belleza porque hay orden y no caos; porque hay lógica y no disparate; hay poesía y no vulgaridad; hay inspiración y no ignorancia. Por que hay trascendencia y no trivialidad.”
Alberto Ginastera-Ginastera en cinco movimientos

“Crear arte es como crear un mundo nuevo; un pequeño planeta vivo y fértil que una vez empieza a girar, se independiza del artista para seguir solo, girando de acuerdo con las leyes de la física. Mi mundo es oscuro, maligno y obsceno, negro y misterioso…”
Daniel Crowes-Bola 8


Más sobre Diego: www.diegocaicedoleon.wordpress.com

www.schneidercaicedo.wordpress.com


DANIEL GRAZIADEI photo: mario steigerwaldYo mismosDaniel Graziadei  académico (letras) traductor literario poeta artista performativo bloguero ser humanoMás sobre Daniel: www.danwillschreiben.de

DANIEL GRAZIADEI photo: mario steigerwald

Yo mismos

Daniel Graziadei
académico (letras)
traductor literario
poeta
artista performativo
bloguero
ser humano

Más sobre Daniel: www.danwillschreiben.de



BARBARA HELDBarbara Held is an artist, flutist and composer whose practice as a classically trained musician gives priority to a lifetime of collaboration, of interdisciplinary work in relation to other artists. Known for her subtle exploration of t…

BARBARA HELD

Barbara Held is an artist, flutist and composer whose practice as a classically trained musician gives priority to a lifetime of collaboration, of interdisciplinary work in relation to other artists. Known for her subtle exploration of the minutae of sonic material, she creates sensitive, focused sound work that exposes the detail of the physical space of listening in equal part to a keen attention to how we listen as bodies moving through the world. She has commissioned and performed a very personal body of new repertoire for flute by artists including Alvin Lucier, Carles Santos and Joan Brossa. She was flutist with New York’s Bowery Ensemble, a group with close ties to Morton Feldman and experienced the process of Spain’s transition with the Grup Instrumental Català directed by Santos and Mestres Quadreny. She has created installation work with Pere Noguera, Eugenia Balcells, Francesca Llopis, Paloma Navares and Francesc Abad. She was the creator and producer of “Music at Metrónom”, a series of concerts of experimental music that gave special support to collaboration between musicians and visual artists, a project that she shared with invited co-curators such as Augusti Fernandez and Francisco Lopez; with Pilar Subira, co-curated “Possibility of Action: the life of the score” for the Documentation Center and Archive of the Barcelona MACBA museum of contemporary art during the 2008-09 season and “Lines of Sight”, a series of seven programs of experimental music and radio art for radio web macba.

Her work has been presented at the LOOP Festival of Videoart, Barcelona; Soundproof Festival, London; Storefront for Art and Architecture, New York; Solianka Gallery, Moscow; Issue Project Room, New York; The Bridge, Cologne; Experimental Intermedia, New York; Grec Festival, Barcelona; Gulbenkian Foundation, Lisbon; Fundació Joan Miró, Barcelona; Walker Art Center, Minneapolis; group show “Microcosmics” curated by Joan Fontcuberta at the Sala Metrónom in Barcelona, and “Bioderivas” at the Museo de la Naturaleza y el Hombre in Tenerife with Yapci Ramos and Richard Garet. Her work has been published by FO A RM magazine and Leonardo Music Journal, and on the Lovely Music Ltd. CD, “Upper Air Observation”. A joint installation with Kenneth Kirschner and programming by Wolfgang Gil was presented by Contour Editions at Eyebeam in New York. She currently performs with Benton C Bainbridge, pioneer of live analog video, using a custom software and hardware A/V synthesis system. Their installation Observatory / Lisa Joy was shown as part of “Escuchar con los ojos. Arte sonoro en España, 1961-2016”, a group exhibition of Spanish Sound Art from the past half century at the Juan March Foundation in Madrid.

More about Barbara: www.barbaraheld.com


IVÁN GONZÁLEZ photo: mario steigerwald

IVÁN GONZÁLEZ photo: mario steigerwald

Musician, conductor and trumpet player born in 1983 in Alcoy, Alicante. Growing up in Malaga, his first contact with music is through the music band "Nuestro Jesús Nazareno del Paso and María Santísima de la Esperanza" at the age of 8 years playing the horn. Years later he changed the instrument and went on trumpet and moved to Barcelona, ​​where he obtained the Higher Degree in Jazz at the Conservatorio Superior de Música del Liceo. At the same time, he acts and complements his musical education with different formations and musicians from the national jazz scene such as Perico Sambeat, Enrique Oliver, Ernesto Aurignac, Julián Sánchez, Arturo Sierra, Juan de Diego, Dimitri Skidanov, Mathew Simon, Horacio Fumero, David Mengual, Jon Robles, Víctor de Diego, Iñaki Sandoval, Mariano Díaz, Sergi Vergés, Dani Pérez, Ramon Prats. He has performed at numerous national jazz festivals such as Terrassa Jazz Festival, Vic, Granollers, Banyoles, Igualada, Tortosa, Tarragona, La Garriga, Flix, Malaga or Cordoba, and has also performed in several countries such as Portugal, Germany, Mexico, Austria or Iceland. He has been part of "David Mengual Free Spirits Big Band", directed by David Mengual, winner of the award for the best jazz band in 2012 and 2013 by the Association of Musicians of Catalonia. He is one of the creators of the Free Art Ensemble group, with whom he has recorded four albums, two of them with the pianist Agustí Fernández. With the same group he has performed with international artists such as Paul Stocker or the American saxophonist David Murray. Musician with a great sense of strength that a collective can have. Vision of music on a large scale with imagination and sense of the coherence of sound discourses, and with enormous talent for conductions. He has revolutionized Barcelona's music scene with his sessions of Memoria Uno, with which he has recorded four albums, managing improvisations aimed at all kinds of large groups. He is a member of free improvisation groups like dear, Free Art Three or Discordiano Community Ensemble, with which he has released albums in Spain (Discordiano Records) and Poland (Multiculti Project). He is also a member of groups in the current jazz scene such as Martin Leiton Big Band, Voodo Childrend Big Band by Toni Vaquer, Kamarilla by Albert Cirera or Silver Geishas.

More about Iván: www.facebook.com/ivan.gonzalez